зэпкърылэлын

(зэпкъролэл) неперех. гл. 1. расшататься (о чем-л. )

/ ФIыуэ зэрымыIыгъыу, зэщIэхъаеу щыфтын.

* Гущэжь зэпкърылэлым хэлъ сабийр щIигъэхъейуэ фызыжь цIыкIур бгъэдэст. фольк.

2. переносное раскинуть, расслабиться

/ Iэпкълъэпкъыр зэщIэмыкъуауэ, лалэу, зэфIэмыхьэу щытын.

* Аслъэн шырыр сабырт, зэпкърылэлу щытт. Iуащхь. И щхьэ къыфIэхуауэ и пщэ зэфIэлIауэ зэпкърылэлырт, цIыхухъу хьэлщ жыхуэпIэн нэщэнэ гуэри дэплъагъуртэкъым {Жорэ}. Iуащхь.